Dawne życie wydawało
się trudne, wielu z nas wraca jednak do pięknych starych czarno-białych zdjęć.
Obejrzałam film pt. Wspomnienia z podróży. Wywarł on na mnie duże
wrażenie. Ukazuje się tam piękno
i prostotę zdjęć z dawnych lat. Wspominamy fakt, że jeszcze dawno temu ludzie
byli szczęśliwi pomimo trudnych sytuacji, lecz zawsze znajdowali to, co
sprawiało, że na ich twarzy pojawiał się uśmiech. Głównymi bohaterami są
dwunastolatek i jego nauczyciel, który pomaga mu odkrywać magię zdjęć.
Podróżują oni razem po świecie oraz dzielą się swym szczęściem. Pięknie
ukazana została gra aktorska. Role, które aktorzy mieli do pokazania, odegrali w sposób niesamowity.
Każde wypowiedziane słowo jest wyjątkowe i niezapomniane, a muzyka doskonale współgrała ze scenografią. Ten film dużo nas uczy i pokazuje, jak mało potrzeba, żeby się uśmiechnąć.
Das vorherige Leben erscheint schwierig zu sein, viele von
uns aber kehren zu den alten schwarz-weißen Fotos zurück.
Ich sah mir den Film unter dem Titel Die Erinnerungen aus
der Reise an. Der machte auf mich großen Eindruck. Man zeigt in diesem Film die
Schönheit und Einfachheit mit Hilfe der Fotos aus vergangenen Zeiten. Wir
erinnern uns daran, dass lange her die Menschen glücklich waren, obwohl sie in
schweren Zeiten lebten, aber immer das fanden, was ein Lächeln auf ihren
Gesichter verursachte. Die Haupthelden sind ein 12jähriger Junge und sein
Lehrer, der bringt ihm bei, die Magie der alten Fotos zu entdecken. Sie reisen
zusammen durch die Welt und teilen ihr Glück miteinander. Das Schauspiel wurde
wunderschön gezeigt. Die Rollen, die sie spielen sollten, spielten unglaublich
vollkommen. Jedes ausgesprochene Wort ist außergewöhnlich und unvergesslich,
und die Musik steht vollkommen im Einklang mit Szenographie. Dieser Film lehrt
uns viel und zeigt, wie wenig wir brauchen, um zu lächeln.
Natalia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz